9 Aralık 2012 Pazar

OYUNCAK SORUNSALI

 
Çocuğa çok fazla oyuncak alıp onun doyumsuz olmasını istemesem de maalesef çizgi film kanallarında o kadar çok oyuncak reklamı veriliyor ki bilinç altına yerleşiyor market raflarında görünce almak için ısrarları oluyor onu geri çevirmek için uğraşıyorum çoğu zaman oyuncak yerine dergi alıp çıkıyoruz.
 Dikkat ettiysem de görüyorum ki kızım doyumsuz oluyor. Ben onun hoşuna giden bir şey alınca başka rengini başka şeklini de istiyor bahanesi de koleksiyon yapmak istiyormuş. Aldıklarımızı bir kaç saat oynadıktan sonra bir köşeye atıyor. Okula gitmek istemediği zamanlarda eve gelince sana sürprizim olacak diyerek ne kadar hata yapıyormuşum sonu yokmuş ödüllerin hep daha fazlasını isteyip aldıklarımdan mutlu olmuyor. Ben kendi çocukluğumu anımsıyorum da her istediğimiz oyuncağı almak hayaldi. Şimdiki çocuklar hayal bile etmeden ulaşıyorlar. Bu aslında kötü bir durum. Memmuniyetsiz bir nesil yetişiyor.
Bu konu nereden aklına geldi derseniz de; resimdeki kaşık kuklayı okulda yapmışlar eve geldiğinde ve ertesi gün boyunca onunla oynadı kukla sahnesi oluşturdu. Anladım ki çocuk bir kaşıkla bile oynayabiliyormuş. Onu biz ve çevresi doyumsuz yapıyor. Kukla sahnesi ve el kuklalarından oyuncakları olsaydı o kadar çok ve zevk alarak oynayacağını zannetmiyorum. Çünkü o kuklayı kendisi yaptı.
 
 

3 yorum:

  1. Kesinlikle size katılıyorum her istediğini alırsak doyumsuz olurlar ve bir çocuk çok basit bir şeyi oyuncağa çevirdiğinde onunla daha güzel oynar. Çünkü onun için emek vermiştir, kendisi yapmıştır. Ödüllerin de sonu gelmez. Ödüller sözlü olmalıdır. Övgü ve sevgi içeren sözlerle ödüllendirmeliyiz bence.

    YanıtlaSil
  2. Emeğin olduğu şeyler daha değer kazanır. Şimdiki çocuklar bizler ve çevrelerinin etkisiyle sürekli tüketici konumundalar. Bizler de öyle değil miyiz? Bir şey alıp, 1 ay sonra bıktığımız olmuyor mu? Eskiden insanlar kendi emeğiyle yaptıkları şeyleri giymekten, sunmaktan, takmaktan zevk alırlardı. Gurur duyarlardı. Etrafın da taktirini kazanırladı. Oysa ki günümüzde el emeklelerine saygı kalmadı. Her şeyin hazırını almak daha prestij meselesi haline geldi. Yaratıcılık out, üretmeden toplu tüketmek ve sürekli tüketmek in... Çok güzel bir konuya değinmişsin, teşekkürler

    YanıtlaSil
  3. Allahım kanayan yarama parmak basmışsınız resmen :) ne yapacağız peki biz bu sorunsallarla , benim ki de miniş koleksiyonu yapıyor, şimdi anlıyorum bu koleksiyon mevzuunu :) aklınca bizi bi güzel kandırmış

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...