Bugün kızım ilk kez sahneye çıktı. Öğretmenimiz doğum iznine ayrılıyor, giderken çocuklarla birlikte bize güzel bir gösteri hazırlamıştı. Haftalardır heyecanlanıyorduk ne zaman olacak diye gün sayarken büyük gün geldi ve işte geçti. Sayılı gün öyle böyle geçiyor. Bu günün çabuk gelmesini istemiyordu zeynep çünkü öğretmeninin gidiş vaktiydi onun için.
Bazı annelerin sürekli oturup kalkıp video çekmeye çalışması biraz sinir bozucuydu. Kameraman tam yanımdaydı baya söylendi adamcağız. Oysa ki kameraman tutulmasındaki amaç o karışıklığı önlemekti.
Gösteriye başlar başlamaz öksürüğü başladı kızımın öncesinde çok az az öksürüyorken sahnede sürekli oldu ama asıl ilginç olanı eve döndükten sonra kesildi.
Kraft kağıdından yaptığımız kostümlerle mini bir defile yaptılar. Miniklerin bu kadar figürü şarkıyı ve şiirleri unutmadan ve eksiksiz yapmaları tebrik edilecek bir durum. Hepsi o kadar güzel ve masumdular ki bize çok duygulu anlar yaşattılar. Okul müdürümüzün de dediği gibi en kötü günümüz böyle olsun.
bende gelmek isterdim gösteriye gerçektende..
YanıtlaSil