Başta çok zorlandığım bir konuydu uyku düzeni. Akşam erken uyumadığı için sabah da okula kalkmakta zorlanıyordu ama bu günlerde kendime ait birkaç deneme yanılma yoluyla düzenimizi oluşturduk.
En büyük etken televizyon. Hafta içi kızım uyuyana kadar televizyon açmıyoruz bazen uyuduktan sonra bile açmaya gerek duymuyoruz ya neyse...
Çalar saatini saat 20:30 a kuruyorum çalınca hemen odasına koşup zilini kapatıyor.
Bir bardak ılık süt götürüyorum yanına, pijamalarını giymesine yardım ediyorum, dişlerini fırçalayıp yatağına giriyor.
Ben de yanında sandalyeye oturup hikaye kitabından bir hikaye okuyorum. Genelde bu hikaye çok saçmaydı başka oku diyor, bir tane daha okuyorum ikinci hikayede daha da uykusu gelmiş oluyor ışığını kapatıp odadan çıkıyorum.
Çoğu akşam tekrar kalkmak için susadığını söylüyor hiç yataktan çıkmasına izin vermiyorum suyunu yanına götürüyorum ve son kez yanından çıkıyorum bir daha çağırsa da gitmiyorum artık.
Babasının yanına gelip oturduğum zaman aklı kalıyor yanımızda olmak istiyor. Ama mutfakta olduğumu bilince daha rahat uyuduğunu fark ettim. Saat 21:00 de uykuya girmiş oluyor sabah da uykusunu alıp rahat uyanıyor.
Kısacası anladım ki "hadi çocuğum git uyu" demek kendimizi kandırmaktan başka bir şey değil çocuğun anne ve babasıyla baş başa geçireceği zamanlara ihtiyacı var. Bunun için de en güzel vakit uyku öncesi.
bence güzel bir düzen kurmuşsunuz, bu arada her akşam susadım faslı bizde de var :)
YanıtlaSil