BUGÜN GÜNLERDEN OKUL

Bugün günlerden okul günü
Son dört sabahtır kızımla muhabbetimiz; anne hadi kalk okula gidicez, okul formamı (tişört ve eşofmanına diyor) sen giydir , saçımı açık bırakalım bağlama, kahvaltıyı sevmiyorum yapmayacağım, ıyyy bal çok acı, ayakkabımı sen giydir...devamında hayır sen, hayır sen ....
Bu kadar ters muhabbetin sonu tatlı tatlı okul yoluna düşmemizle devam ediyor. Hele bir de yolda kuzenlerinden birine rastlamışsak keyfimize diyecek yok.
Gerçekten çok ama çok korkuyordum acaba ağlar mı acaba arkadaşlarıyla uyum sağlar mı diye ama korktuğum olmadı ben de şaşkınım.
Zor günler geçirdim korkularım vardı, asosyal bir çocuk mu? kimseye derdini anlatamaz mı? kendini ifade edemez diye ama görüyorum ki her çocuğun gelişimi farklı kızımın da zamana ihtiyacı varmış biz anne baba olarak kaygılarımızı dizginlemeliymişiz.
Öğretmeninin dediğine göre sessiz, sakin, verilen görevi başarmak için çabalayan sabırlı bir çocuk.

Velhasıl kelam o mutlu bir çocuk ben mutlu bir anne..
Ödev verdi sen eve gidip benim yarım bıraktığım sulu boyamı tamamla bana sürpriz olsun gelince ben şimdi gidip ödevimi yapayım :)