Bahar geldi. Hafta sonu hava güzelken doğa yürüyüşü yaptık. Bu küçük gezintiden çok büyük dersler çıkardım kemdimce .
Çocukların keşvetmeye ne kadar aç olduklarını gördüm ilginç bir çiçek görünce veya topraktan çıkan solucanı izlerken yaşadığı heyecanında onun dünyayı tanımaya başladığını ve ona haksızlık yaptığımızı hissettim. Hayatın güzelliklerinden mahrum bırakıyoruz. Haksızlık evet onu apartman bloklarının içine hapsetmekle haksızlık yapıyoruz , büyük duvarların arkasına gömülmekle.
Şehrin içindeki bir karış toprağa vitrinin içindeki pırlanta gibi uzaktan bakıyoruz. Büyük şehrin çekilmez yanı denmeli buna.
Ormandan sonra sahile inip keşif avına çıktık ve bulduklarımızı yanımıza aldık. Ve bize faaliyet araçları oldu. Yaptıklarımız resimlerde buyrun...
kozalaktan fino köpeği
taşları renk renk boyadık
Gelelim terapi suyumuza bunu da topladığımız minik deniz kabukalarından toka kutusunda yaptık.
çalkala çalkala renkleri izle...
Çocukluğumuzu çoçuklarımızın da yaşamasını istiyorum. Bizim yaşadığımız gibi sokakta koşup oynamalarını, üstlerinin kirlenmesini dert etmeden eğlenmelerini istiyorum. Ben de çocuklarıma izin veriyorum gönüllerince koşsun oynasınlar, bağışıklık kazansınlar...
YanıtlaSilne güzel
SilGüzel anne,
YanıtlaSilBu günlerde ya ben çok duygusalım herşeye ağlamaya başlıyorum ya da sen fazlasıyla duygusalsın ve bana bu enerjin geçiyor satırlarınla...
Yeminle ağlıyorum....
Prensesin ellerinden öpreim ne güzel yapmış herşeyi...
Hasretlik duygularımızı yoğun yaşıyoruz galiba bu ara ikimiz de ondan olabilir.
SilBen de sizi öpüyorum.