İÇE KAPANIK ÇOCUK DAVRANIŞLARI

"Çocuğunuz arkadaşlarının arasında iken durgun ve tutuk olabilir. Kendisini anlatmada zorluk çekebilir. Çekingen ve içe kapanık çocuklara ailesinin desteği gerekli

İçe kapanık çocuklar aslında aileleri ve çevreleri tarafından keşfedilmeyi bekleyen cevherler...

Her çocuk farklı kişilikle doğuyor ve zihinsel gelişimini zaman içerisinde tamamlıyor. Çocukta, kişilik gelişiminin belirgin olarak başladığı 2 yaşından itibaren farklı davranışlar göstermesi doğal kabul edilmesi gerekiyor. Bazı çocuklar, hareket ve davranışları ile etrafa neşe saçıp, kendinden emin davranışlar sergilerken, bazıları aile, arkadaş ve çevre ile ilişki kurmada zorluk çekebiliyorlar.

İçe kapanık çocuklara ailenin yaklaşımının çok önem kazanıyor. Öncelikle aileler bu durumun nedenlerini araştırmalı. Her bireyin başarılı olduğu alanlar vardır. Özellikle içe kapanık çocuğun bu yönü keşfedilmeli ve bu alana teşvik edilmeli, sevgiyle ödüllendirilmeli. Çocuğun başarıları ve olumlu davranışları, sadece aile içinde değil, aile dışında da kendisinin duyacağı şekilde anlatılmalı ve övülmeli.

Aile, çocuğa güvendiğini, ona değer verdiğini hem sözel hem de davranışsal olarak ifade etmeli. Olumsuzlukları kesinlikle başkaları ile kıyaslanmamalı. Hangi yaşta olursa olsun, çocuğa sevgi göz teması ya da dokunarak gösterilmeli. Evde ve diğer ortamlarda yalnız kalma süresi en aza indirilmeli. Özellikle grup halinde yapılan folklor, koro, sportif faaliyetler veya yaşıtlarıyla periyodik görüşme etkinliklerine teşvik edilmeli" diyor uzman...
kaynak http://www.hekimce.com/index.php?kiid=186

Uzun zamandır kafamı toparlayamıyorum. Ben kızım için elimden gelenin en iyisini yaptığımı düşünüyorum. Birlikte çok fazla vakit geçiriyoruz, sevgimi çok fazla gösteriyorum, olumlu davranışlarını söylüyorum . Peki nerede hata yapıyorum? Günümün büyük kısmı Zeynep'e ait acaba Aaaaaaabartıyor muyum?

Kendimle yüzleşmeye korksam da, bunu yazmaya elim gitmese de gerçek şu ki anneye bağımlı sosyalleşmeden korkan bir çocuk oldu. Yabancı bir çocuk yanına yaklaşsa elini ağzına alıyor, ne yapacağını şaşırıyor. "Oynayalım mı" dediklerinde hayır istemiyorum diyor ama aklı kalıyor. Neden oynamıyorsun dediğimde sen de oyna anne diyor. Ne söylüyorsam, ne anlatıyorsam faydası olmuyor.
Küçükken de parka giderdik sadece oynayan çocukları izler eve gelirdik.

Başka çocukların yanında olmayı reddeden (kuzenleri hariç) çocuğu nasıl etkinliklere teşvik edeceğiz?